درون سینه ی خود آسمانی کرده‌ام پیدا

(برج تولّا)

به شام غم چو از آن مه نشانی کرده‌ام پیدا
ز انوار جمالش کهکشانی کرده‌ام پیدا

به محنت‌خانه ی دل چون تجلی کرد رخسارش
درون سینه ی خود آسمانی کرده‌ام پیدا

چو شبنم هر سحر بر خاک کویش میزنم بوسه
که از شب‌زنده‌داری آستانی کرده‌ام پیدا

به دفع دیو شهوت رستم آسا روز و شب راندم
که با رخش اطاعت، هفت خوانی کرده‌ام پیدا

نیازی نیست بر لاهوت اندر خلوت ناسوت
ز تنهایی مکان لامکانی کرده‌ام پیدا

به جز غم همدم محرم چو نبوَد در سرای دل
در این خلوت ، مبارک میهمانی کرده‌ام پیدا

ز جور حاسدان گر دردمند و ناتوان گشتم
به یمن داروی عزلت ، توانی کرده‌ام پیدا

جدا از جمع گشتم معتصم بر حبل گیسویش
ز وحدت بین چه محکم ریسمانی کرده‌ام پیدا

من آن مرغ گرفتارم که در کنج قفس شادم
چو دور از جور صیاد آشیانی کرده‌ام پیدا

ز قحط همزبان همدل از بهر زبان دل
ز دیوان ادیبان ، همزبانی کرده‌ام پیدا

نخواهم ساقی و ساغر که در میخانهٔ وحدت
می جان‌پرور و پیر مغانی کرده‌ام پیدا

بوَد از پرتو شمس ولایت نور (شمس قم)
چو در برج تولا ، عز و شانی ‌کرده‌ام پیدا

شادروان سید علیرضا شمس قمی
 

برچسب‌ها: سید علیرضا شمس, شمس قمی به فدایت سر و جان مادر...