جز تو ای دوست ندارم به جهان یار دگر

( دایره ی عشق)

جز تو ای دوست ندارم به جهان یار دگر 
نبوَد جز تو مرا ، دلبر و دلدار دگر 

گر توام یار شوی باک ندارم ز رقیب 
بیمم آن است مبادا که شوی یار دگر 

اشک غم بر قدمت ریزم از آن روی که نیست 
گهر اشک مرا جز تو خریدار دگر 

بارها شد الفِ قامتم از هجر تو دال 
وه که از بار غمت گشت کمان، بار دگر 

کارگاهی‌ست جهان هر که به کاری سر گرم 
و مرا نیست بجز عشق رخت کار دگر 

نقطه ی دایره ی عشق حبیبم که بوَد 
رسم افکار من از گردش پرگار دگر 

فسق و زهد من و زاهد شود آن روز عیان 
کاین دو کالا برود بر سر بازار دگر 

عاری از عشق چه داند که برِ پیر خرد 
عارفان راست در این مرحله کردار دگر 

(شمس قمّی) نزند دم بجز از مدحت دوست 
طبع وی را نبوَد قدرت گفتار دگر 

شادروان سید علیرضا شمس قمی