ای بت بیوفای من ترک وفا نمی‌کنی

( بی وفا)

ای بت بیوفای من گرچه وفا نمی‌کنی 
در عجبم که بیش ازین جور و جفا نمی‌کنی 

چشم تو فتنه ی زمن صید تو آهوی ختن 
تیر مژه به قلب من از چه رها نمی‌کنی 

تیر نگاه دلبرا ، بر دل من بکن رها 
سعی کن و مزن خطا گرچه خطا نمی‌کنی 

مشک تتار، موی تو ماه سپهر، روی تو 
زهره به جستجوی تو جلوه چرا نمی‌کنی 

لعل تو چشمهٔ بقا تشنه چو خضر قلب ما 
آب بقا روان چرا ، جانب ما نمی‌کنی؟

زاهد خرقه پوش را ، گو که مپو ره ریا 
در عجبم کزین خطا از چه حیا نمی‌کنی 

باد صبا تو چون سروش گوی به پیر میفروش 
دَرد مریض دُردنوش، از چه دوا نمی‌کنی 

زاهد و زهد ، ما و می ، باده ز ما ، ریا ز وی 
دولت عمر گشت طی، ترک ریا نمی‌کنی 

ساقی گلعذار کو باده ی خوشگوار کو
مأمن کوی یار کو ، گر که ابا نمی‌کنی

ای بت شوخ عشوه گر مزرع عشق من نگر 
رنج و غمش بوَد ثمر ، زآنکه وفا نمی‌کنی 

(شمس قم) از ره وفا جان به رهت کند فدا 
هجر تو ام بوَد بلا ، دفع بلا نمی کنی؟!

شادروان سید علیرضا شمس قمی
https://t.me/shamseqomi