از پرده برون آی اگر هست مجالت

(مرآت تجلّی)

شاهنشه ملک کرم و جود تویی تو
در برج ولا ، اختر مسعود تویی تو

از خلق جهان مقصد و مقصود تویی تو
ای ماه جهان! مهدی موعود تویی تو

مخلوق دو عالم همه در قید عقالت

شاها تو بر این ملک، امیرالامرایی
این میکده را پیر مغانی و سزایی

هم ساقی و هم باده و هم جام ولایی
باللَه که تو مرآت تجلی خدایی

ظاهر بوَد این نکته ز گفتار و مقالت

نی ما شده مشتاق تو ای مظهر خلاق
شاهان جهانند به دیدار تو مشتاق

عشاق تو افزون بوَد از انجم نه طاق
شد طاقت و صبر همه از هجر رخت طاق

مجنون صفتانیم به امّید وصالت

ما را نبوَد بی مَه رویت به جهان تاب
بنمای رخ انورت ای مهر جهانتاب!

باز آی ز جوف صدف ای گوهر نایاب!
اسلام فنا گشته و شیعه شده بی‌تاب

بفکن به سر خلق ستمدیده ظِلالت

باز آی که کشتی جهان غرق فنا شد
باز آی که دجال زمان، چهره نما شد

ابنای شریعت همه را عیش، عزا شد
ارکان حقیقت همه در بحر ریا شد

از پرده برون آی اگر هست مجالت

شاها کنی ار نهضت و از پرده در آیی
زنگ از دل این قوم گرفتار زدایی

اسرار خداوند به یاران بنمایی
ابواب سعادت به رخ ما بگشایی

باشد که شویم از دل و جان عبد مثالت

(شمس قمی) از قدر و جلال تو سراید
تا آنکه شب هجر جمال تو سر آید

جز از تو و آبای تو مدحی نسراید
گر پای، شود خسته به کویت به سر آید

تا غوطه خورد در یم احسان و کمالت

شادروان: سید علیرضا شمس قمی
https://t.me/shamseqomi